|
เครื่องแถบแม่เหล็ก (tape
drive) เป็นเครื่องที่ใช้อ่านและบันทึกข้อมูลบนแถบแม่เหล็ก
มีหลักการทำงานเหมือนเครื่องบันทึกเสียงด้วยแถบแม่เหล็กทั่วไปที่ใช้อยู่ตามบ้าน
แต่ได้ออกแบบให้มีความก้าวหน้าทางเทคนิคมากกว่า
เช่น มีความเร็วสูงกว่าเครื่องที่ใช้ตามบ้าน
คือมีอัตราเร็ว 25-100 นิ้วต่อวินาที เริ่มเดินแถบและหยุดแถบได้เร็วกว่าระหว่างทำงานสามารถอ่านและบันทึกข้อมูลได้เร็วกว่า
เป็นต้น
เครื่องแถบแม่เหล็กนี้
มีหัวอ่านและหรือหัวบันทึกเช่นเดียวกับในเครื่องบันทึกเสียงที่ใช้อยู่ตามบ้าน
สามารถบันทึกเป็นรอยทาง (track) แต่มีจำนวนรอยทางมากกว่า
เช่น 7 หรือ 9 รอยทาง และเก็บข้อมูลเป็นจุด
ๆ (spots) ไม่เหมือนกับเครื่องบันทึกเสียงที่บันทึกเป็นรูปคลื่น
ซึ่งขึ้นอยู่กับเสียงพูดหรือเสียงดนตรี
เครื่องแถบแม่เหล็ก
แถบแม่เหล็กทำด้วยพลาสติกฉาบออกไซด์ของโลหะซึ่งเมื่อทำการบันทึกข้อมูล
ออกไซด์ของโลหะจะกลายเป็นแม่เหล็กเป็นจุด
ๆ ตามรหัสที่ใช้ แถบนี้มีลักษณะคล้ายกับแถบที่ใช้ในเครื่องบันทึกเสียง
โดยมีความกว้าง 
หรือ 1 นิ้ว และมีความยาว 600 หรือ 1,200 หรือ 2,400 ฟุต ตามความยาวของแถบ
1 นิ้วจะสามารถบันทึกตัวอักษรได้ 556
หรือ 800 หรือ 1,600 ตัวอักษร ดังนั้น แถบหนึ่งม้วนจะบันทึกตัวอักษรได้ประมาณ
4 หรือ 12 หรือ 46 ล้านตัว อัตราการถ่ายทอดข้อมูล
มีอัตราความเร็วแตกต่างกันประมาณ 10,000-200,000
ตัวอักษรต่อวินาที สามารถล้างข่าวสารที่บันทึกไว้ออก
และทำการอัดใหม่ได้
ม้วนแถบแม่เหล็กความยาวต่าง
ๆ เก็บภายในกล่อง
ในปัจจุบันได้มีการประดิษฐ์แถบแม่เหล็กนี้ได้เล็กลงเรียกว่า
แถบตลับ (cassette tape) ซึ่งเหมือนกับแถบตลับที่ใช้กับเครื่องเล่นแถบตลับทั่วไป
ข้อดีของแถบแม่เหล็กคือ
มีอัตราการถ่ายทอดข้อมูลเร็วมาก
สามารถเก็บข้อมูลไว้ได้มาก เป็นการง่ายที่จะลบออกและนำไปบันทึกใหม่
มีราคาถูก สามารถใช้เป็นได้ทั้งส่วนรับและส่งผลงาน
และสามารถนำไปใช้เป็นส่วนความจำได้อีกด้วย
แต่มีข้อจำกัดคือ เมื่อต้องการแก้ไขข้อมูลที่เก็บไว้
จะแก้ไขหรือแทรก (insert) ข้อมูลใหม่ลงไปในระหว่างข้อมูลเดิมที่บันทึกไว้แล้วได้ยาก
นอกจากนี้ยังเป็นการสิ้นเปลืองเวลาของคอมพิวเตอร์ในการค้นหาข้อมูลใดข้อมูลหนึ่งที่ต้องการโดยเฉพาะในม้วนแถบ
รวบรวมจาก สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชน เล่ม 11
|